一、里氏替换原则介绍
![]()
二、里氏替换原则引入
1.方式一(子类重写了父类的方法,违反了里氏替换原则)
public class Liskov {
public static void main(String[] args) {
A a = new A();
System.out.println("11-3=" + a.func1(11, 3));
System.out.println("1-8=" + a.func1(1, 8));
System.out.println("---------------------");
B b = new B();
System.out.println("11-3=" + b.func1(11, 3));//这里本意是求出11-3,但是却求出11+3
System.out.println("1-8=" + b.func1(1, 8));//这里本意是求出1-8,但是却求出1+8
System.out.println("11-3+9=" + b.func2(11,3));//这里本意是求出11-3+9,但是却求出11+3+9
}
}
//A类
class A {
//返回两个数的差
public int func1(int num1, int num2){
return num1 - num2;
}
}
//B类继承了A
//增加了一个新功能:完成两个数相加,然后和9求和
class B extends A{
//返回两个数的差
public int func1(int a, int b){
return a + b;
}
public int func2(int a, int b){
return func1(a, b) + 9;
}
}
2.方式二(创建更基础的Base类,这样B类就不会重写A类的方法,遵守了里氏替换原则)
UML类图:
![]()
public class Liskov {
public static void main(String[] args) {
A a = new A();
System.out.println("11-3=" + a.func1(11, 3));
System.out.println("1-8=" + a.func1(1, 8));
System.out.println("---------------------");
B b = new B();
//因为B类不再继承A类,因此调用者,不会再认为func1是求减法
//调用完成的功能就会很明确
System.out.println("11+3=" + b.func1(11, 3));//这里本意是求出11-3
System.out.println("1+8=" + b.func1(1, 8));
System.out.println("11+3+9=" + b.func2(11,3));
//使用组合仍然可以使用到A类相关方法
System.out.println("11-3=" + b.func3(11, 3));
}
}
//创建一个更加基础的基类
class Base {
//把更加基础的方法和成员写到Base类
}
//A类
class A extends Base{
//返回两个数的差
public int func1(int num1, int num2){
return num1 - num2;
}
}
//B类继承了A
//增加了一个新功能:完成两个数相加,然后和9求和
class B extends Base {
//如果B需要使用A类的方法,使用组合关系
private A a = new A();
//返回两个数的差
public int func1(int a, int b){
return a + b;
}
public int func2(int a, int b){
return func1(a, b) + 9;
}
//我们仍然想使用A的方法
public int func3(int a, int b) {
return this.a.func1(a, b);
}
}