实验六
一:
1、
#include <stdio.h> #define N 4 int main() { int x[N] = {1, 9, 8, 4}; int i; int *p; // 方式1:通过数组名和下标遍历输出数组元素 for(i=0; i<N; ++i) printf("%d", x[i]); printf("\n"); // 方式2:通过指针变量遍历输出数组元素 (写法1) for(p=x; p<x+N; ++p) printf("%d", *p); printf("\n"); // 方式2:通过指针变量遍历输出数组元素(写法2) p = x; for(i=0; i<N; ++i) printf("%d", *(p+i)); printf("\n"); // 方式2:通过指针变量遍历输出数组元素(写法3) p = x; for(i=0; i<N; ++i) printf("%d", p[i]); printf("\n"); return 0; }
2、
#include <stdio.h> #define N 4 int main() { char x[N] = {'1', '9', '8', '4'}; int i; char *p; // 方式1:通过数组名和下标遍历输出数组元素 for(i=0; i<N; ++i) printf("%c", x[i]); printf("\n"); // 方式2:通过指针变量遍历输出数组元素 (写法1) for(p=x; p<x+N; ++p) printf("%c", *p); printf("\n"); // 方式2:通过指针变量遍历输出数组元素(写法2) p = x; for(i=0; i<N; ++i) printf("%c", *(p+i)); printf("\n"); // 方式2:通过指针变量遍历输出数组元素(写法3) p = x; or(i=0; i<N; ++i) printf("%c", p[i]); printf("\n"); return 0; }
1、2004 int 型占用四个字节
2、 2001 char型占用一个字节
二、
1、
#include <stdio.h> int main() { int x[2][4]={{1,9,8,4},{2,0,2,2}}; int i,j; int *p; int (*q)[4]; // 使用数组名、下标访问二维数组元素 for(i=0; i<2; ++i) { for(j=0; j<4; ++j) printf("%d", x[i][j]); printf("\n"); } // 使用指针变量p间接访问二维数组元素 for(p = &x[0][0], i = 0; p < &x[0][0] + 8; ++p, ++i) { printf("%d", *p); if( (i+1)%4 == 0) printf("\n"); } // 使用指针变量q间接访问二维数组元素 for(q=x; q<x+2; ++q) { for(j=0; j<4; ++j) printf("%d", *(*q+j)); printf("\n"); } return 0; }
2、
#include <stdio.h> int main() { char x[2][4] = { {'1', '9', '8', '4'}, {'2', '0', '2', '2'} }; int i, j; char *p; // 指针变量,存放char类型数据的地址 char (*q)[4]; // 指针变量,指向包含4个char型元素的一维数组 // 使用数组名、下标访问二维数组元素 for(i=0; i<2; ++i) { for(j=0; j<4; ++j) printf("%c", x[i][j]); printf("\n"); } // 使用指针变量p间接访问二维数组元素 for(p = &x[0][0], i = 0; p < &x[0][0] + 8; ++p, ++i) { printf("%c", *p); if( (i+1)%4 == 0) printf("\n"); } // 使用指针变量q间接访问二维数组元素 for(q=x; q<x+2; ++q) { for(j=0; j<4; ++j) printf("%c", *(*q+j)); printf("\n"); } return 0; }
程序task2_1.c中:1、 2004
2、 2016
程序task2_2.c中:1、 2001
2、 2004
三:
1、
#include <stdio.h> #include <string.h> #define N 80 int main() { char s1[] = "C, I love u."; char s2[] = "C, I hate u."; char tmp[N]; printf("sizeof(s1) vs. strlen(s1): \n"); printf("sizeof(s1) = %d\n", sizeof(s1)); printf("strlen(s1) = %d\n", strlen(s1)); printf("\nbefore swap: \n"); printf("s1: %s\n", s1); printf("s2: %s\n", s2); printf("\nswapping...\n"); strcpy(tmp, s1); strcpy(s1, s2); strcpy(s2, tmp); printf("\nafter swap: \n"); printf("s1: %s\n", s1); printf("s2: %s\n", s2); return 0; }
(1)数组s1的大小是13;sizeof(s1)计算的是s1占用空间的大小;strlen(s1)统计的是s1字符串长度;
(2)不能;
(3)交换了
2、
#include <stdio.h> #include <string.h> #define N 80 int main() { char *s1 = "C, I love u."; char *s2 = "C, I hate u."; char *tmp; printf("sizeof(s1) vs. strlen(s1): \n"); printf("sizeof(s1) = %d\n", sizeof(s1)); printf("strlen(s1) = %d\n", strlen(s1)); printf("\nbefore swap: \n"); printf("s1: %s\n", s1); printf("s2: %s\n", s2); printf("\nswapping...\n"); tmp = s1; s1 = s2; s2 = tmp; printf("\nafter swap: \n"); printf("s1: %s\n", s1); printf("s2: %s\n", s2); return 0; }
(1)s1存放的是对应字符串的地址;sizeof统计char型指针变量占的字节数;strlen计算的是char型字符实际长度
(2)可以;
(3)交换的是指针的指向;没有
四:
#include <stdio.h> #include <string.h> #define N 5 int check_id(char* str); int main() { char* pid[N] = { "31010120000721656X", "330106199609203301", "53010220051126571", "510104199211197977", "53010220051126133Y" }; int i; for (i=0;i<N;i++) { if (check_id(pid[i])) printf("%s\tTrue\n", pid[i]); else printf("%s\tFalse\n", pid[i]); } return 0; } int check_id(char* str) { int i,flag1,flag2; int *p; if(strlen(str)==18) flag1=1; else flag1=0; for(i=0;i<strlen(str);++i) { if(*(str+i)>='0'&&*(str+i)<='9'||*(str+i)=='X') flag2=1; else flag2=0; } return (flag1*flag2); }
五;
#include <stdio.h> #include <string.h> #define N 80 int is_palindrome(char *s); // 函数声明 int main() { char str[N]; int flag; printf("Enter a string:\n"); gets(str); flag = is_palindrome(str); // 函数调用 if (flag) printf("YES\n"); else printf("NO\n"); return 0; } // 函数定义 // 功能:判断s指向的字符串是否是回文串 // 如果是,返回1;否则,返回0 int is_palindrome(char *s) { int i,n=strlen(s); for(i=0;s[i]!=0;i++) { if(s[i]==s[n-i-1]) return 1; else break; } return 0; }
六: