实验三
试验任务一
#include<stdio.h> long long fac(int n); // 函数声明 int main() { int i, n; printf("Enter n: "); scanf("%d", &n); for (i = 1; i <= n; ++i) printf("%d! = %lld\n", i, fac(i)); return 0; } // 函数定义 long long fac(int n) { static long long p = 1; printf("p=%d\n",p); p = p * n; return p; }
代码2结果:8,17。因为static使得m和i的值一直在变。
#include <stdio.h> int func(int, int); // 函数声明 int main() { int k = 4, m = 1, p1, p2; p1 = func(k, m); // 函数调用 p2 = func(k, m); // 函数调用 printf("%d,%d\n", p1, p2); return 0; } // 函数定义 int func(int a, int b) { static int m = 0, i = 2; i += m + 1; m = i + a + b; return (m); }
总结:1.结果预期与我的一致。
2.局部static的作用:修饰的改变量的值不会因为函数终止而丢失。
试验任务2
#include <stdio.h> void printSymbol(int n, char symbol); // 函数声明 int main() { int n; char symbol; while( scanf("%d %c", &n, &symbol) != EOF ) { printSymbol(n, symbol); // 函数调用 printf("\n"); } return 0; } void printSymbol(int n,char symbol){ int a; for(a=0;a<n;a++) printf("%c",symbol); }
#include <stdio.h> void printSymbol(int n, char symbol); // 函数声明 int main() { int n; char symbol; while( scanf("%d %c", &n, &symbol) != EOF ) { printSymbol(n, symbol); // 函数调用 printf("\n"); } return 0; } void printSymbol(int n,char symbol){ if(n==1) printf("%c",symbol); else{ printSymbol(n-1,symbol); printf("%c",symbol); } }
我觉得第一种好,因为通俗易懂。
第二种就是另一种思维了。
试验任务3
#include <stdio.h> long long fun(int n); // 函数声明 int main() { int n; long long f; while (scanf("%d", &n) != EOF) { f = fun(n); // 函数调用 printf("n = %d, f = %lld\n", n, f); } return 0; } long long fun(int n){ long long ans; if(n==1) { ans=1; } else ans=2*fun(n-1)+1; return ans; }
试验任务4
#include<stdio.h> int isPrime(int); int main() { int ans,x,i=0; for(x=101;x<201;x++) { ans=isPrime(x); if(ans==0) { printf("%4d",x); i++; } } printf("\n"); printf("101~200之间一共有%d个非素数!",i); return 0; } int isPrime(int x){ int b,z; z=0; for(b=2;b<x;b++) { if(x%b==0) { return 0; break; } else z++; } if(z!=0) return 1; }
试验任务5
#include <stdio.h> long fun(long s); // 函数声明 int main() { long s, t; printf("Enter a number: "); while (scanf("%ld", &s) != EOF) { t = fun(s); // 函数调用 printf("new number is: %ld\n\n", t); printf("Enter a number: "); } return 0; } long fun(long s) { int a,b,mum,num; mum=0; num=0; while(s!=0) { a=s%10; s=(s-a)/10; if(a%2==1) mum=mum*10+a; } while(mum!=0) { b=mum%10; num=num*10+b; mum=(mum-b)/10; } return num; }
实验任务六
#include <stdio.h> double fun(int n); double funx(int x);// 函数声明 int main() { int n; double s; printf("Enter n(1~10): "); while (scanf("%d", &n) != EOF) { s = fun(n); // 函数调用 printf("n = %d, s= %f\n\n", n, s); printf("Enter n(1~10): "); } return 0; } double funx(int x){ int t,a; a=-1; if(x==1) t=1; else t=a*x*funx(x-1); return t; } double fun(int n){ int x; double a; a=0; for(x=1;x<=n;x++) { a+=1/funx(x); } return a; }
实验总结:
递归是个好东西,要熟练使用。
把不同的变量,如全局变量,局部变量,加了static又有了什么变化,搞清楚。
代码一定要打整齐(虽然我还在努力的把代码搞整洁)